Hoe minder de zin, hoe groter de win.

Kijk, ik heb ook niet altijd zin.
Ondanks dat ik heel goed weet dat sporten goed is voor me, sta ik echt niet altijd te popelen om te gaan. Raar eigenlijk, want 9 van de 10 keer voel ik me veel beter na het sporten. Meestal zelfs al zodra ik op mijn racefiets stap. Natuurlijk weet ik als Vitaloog ook hoe belangrijk het is om regelmatig te bewegen, het maakt je gezonder, gelukkiger en knapper. Maar desondanks moet ik eerlijk toegeven dat de combinatie bank + Netflix het bij mij ook weleens wint van een rondje lekker bewegen. Herkenbaar? Lees dan vooral verder. Ik vertel je hoe ik hiermee deal en geef je tips om tóch te gaan sporten.

De feiten op een rij.
Iedereen weet wel dat het belangrijk is om regelmatig te bewegen. Al is het alleen al om het simpele gegeven dat je er daardoor meestal beter, fitter en slanker uitziet. We worden vaak meer gedreven door kortetermijnopbrengst dan langetermijnvoordelen. Dus helemaal niks mis met sporten om deze reden. Maar er zijn meer, en belangrijkere, redenen om in beweging te blijven. Dit zijn de belangrijkste gezondheidsvoordelen van beweging:

Reductie vroegtijdig overlijden: 30%
Reductie hart- en vaatziekten: 35%
Reductie Diabetes type 2: 40%
Reductie Darmkanker: 30%
Reductie Borstkanker: 20%
Reductie Depressie: 30%
Reductie Heupfracturen: 68%
Reductie Dementie: 30%

Een lijst met indrukwekkende getallen. Niet voor niets zeggen we: beweeg alsof je leven ervan afhangt, want dat is ook zo! Tegelijkertijd: dit zijn maar getallen. Ze zetten niet aan tot actie, daarvoor zijn ze te abstract. En bovendien klinken ze als heel ver weg: veel van deze aandoeningen krijgen we pas op latere leeftijd. Niet voor niets wint het kortetermijnplezier van een avondje bankhangen het dan ook vaak van een actie voor meer langetermijngeluk.

Maar toch. Dat knaagt. Want ergens wéten we dat we uiteindelijk toch iets moeten doen om gezond te blijven. Hoe dan?

Beweeg alsof je leven ervan afhangt. Dat ís namelijk ook zo!

Mijn mantra’s.
Geen tijd = geen prioriteit.
Hoe minder de zin, hoe groter de win.
Hoe meer zeer het doet, hoe meer het nodig is.

Uiteindelijk gaat het allemaal om mindset. Dit zijn dan ook zinnetjes die ik regelmatig tegen mezelf zeg. Voor, tijdens en na het sporten. Ook jij kan ‘geen zin’ voor jezelf ombuigen naar ‘maar ik doe het wel’. Weet dat je mind je voor de gek houdt door smoesjes te bedenken om niet te gaan sporten. Ik behandel er hier een drietal:

Geen tijd is echt geen excuus: check de schermtijd op je telefoon en bedenk hoe fit je had kunnen zijn als je zelfs maar de helft van die tijd had besteed aan beweging. En bedenk ook: “if we don’t take time for our wellness, life will force us to make time for our illness”.
Geen zin? Weet dat wij als mens zijn geprogrammeerd om zo weinig mogelijk energie te verbruiken. Dit komt nog uit de oertijd toen er weinig te eten was. Voor je lol een rondje hardlopen, was voor de gemiddelde oermens hetzelfde als je doodvonnis tekenen. Tegenwoordig is onze leefomgeving totaal anders, maar zijn we in ons brein nog voor 99% hetzelfde als de jagers en verzamelaars van duizenden jaren geleden. Je brein verzet zich daarom tegen energieverspilling. Echter, als je eenmaal bezig bent verdwijnt dat gevoel.
Tja, sporten is niet per se prettig. Het liefste willen wij ons comfortabele leventje zo min mogelijk verstoren door ongemak. Ongemak kan voorkomen in de vorm van zweet, spierpijn en inspanning. De grap (en moeilijkheid) is, dat dit vooral in het begin, als je wilt starten met sporten, een grote drempel kan zijn om te gaan bewegen. Bij die eerste keren roept alles in je lijf en hoofd “neeeeeeee, stop!!”. Dit heeft te maken met onze programmering (zie het vorige punt) en omdat het nog geen gewoonte is. Maar het mooie is, hoe zwaarder het is en hoe vervelender het sporten aanvoelt, hoe meer je die beweging waarschijnlijk kunt gebruiken 😉 probeer het dus om te draaien en het voor jezelf als een aanmoediging te zien dat je op de goede weg bent. Ook als je een geoefende sporter bent, hoor je deze stemmetjes soms. Dat is niet zo gek, want je daagt jezelf waarschijnlijk steeds meer uit. Meestal kan je fysiek veel sneller, harder en meer dan je denkt. Probeer je mindset te veranderen en jezelf te pushen net iets verder te fietsen, een rep meer te doen of er een eindsprintje uit te knallen.

We zijn geprogrammeerd om zo weinig mogelijk energie te verbruiken.

Natuurlijk zijn er meer trucjes en stokken achter de deur te bedenken om tóch te sporten, ook al heb je geen zin. Zelf ben ik heel blij met Falco als mijn fietsbuddy, als ik eens geen zin heb dan haalt hij me over om toch te gaan (en andersom :-)). Ook spreek ik regelmatig met mezelf af dat ik het rustig aan mag doen op de fiets of in de fitnesszaal. Meestal, als ik eenmaal bezig bent, is dat niet meer nodig. Vaak denk ik namelijk ook: nu ik er toch ben, kan ik maar beter m’n best doen om zoveel mogelijk de vruchten te plukken van deze training. Wat ook helpt is dat ik (inmiddels) weet dat ik mee 9 van de 10 keer energieker voel na het sporten dan daarvoor. Het helpt me sowieso mijn hoofd leegmaken en te ontspannen.

Anything else?
Zelf kamp ik met de nasleep van een blessure waardoor sporten met plezier wel een tijdje onder druk heeft gestaan. Op een gegeven moment was ik alleen maar bezig met de pijn in mijn heup die ik voelde of misschien zou gaan voelen. Ook hier heeft een mindsetshift me erg geholpen: niet meer de focus op (eventuele) pijn maar juist focus op alles wat wel goed voelde en de mooie dingen die ik onderweg tegenkwam. Ook ben ik de pijn een cijfer gaan geven en ik kwam tot de conclusie dat deze vaak niet meer dan een 2 of 3 bedraagt (op een schaal van 0-10). Wilde ik mezelf echt een hobby ontzeggen door een pijntje die behoorlijk goed verdraagbaar is? Het antwoord was nee en sindsdien heb ik echt veel minder last van deze blessure (overigens kan het geen kwaad om te fietsen, ik zou dit natuurlijk niet doen als de blessure hiermee verergert).

Je kan deze methode voor jezelf ook toepassen door een cijfer te geven aan hoe erg het nou werkelijk is als je even zweet. Of hoe erg het is als je een minuutje maximale inspanning moet leveren bij het doen van een oefening die je heel vervelend vindt. Vaak duren oefeningen in de gym niet veel langer dan dat namelijk.

Tenslotte geloof ik er heel erg in dat ons lichaam zelf wel aangeeft wat het nodig heeft. Als ik dus eens echt fysiek moe ben, kan ik rustig besluiten om thuis te blijven en daar voel ik me dan ook niet schuldig om. Wel zorg ik er dan voor dat ik iets ga doen wat bijdraagt aan mijn herstel; op tijd naar bed, lekker onder de douche, wandelen met de hondjes, gezond eten. Ook zit ik er niet mee als mijn training eens korter of minder intensief is. Je hoeft niet altijd de beuk er in te gooien om toch effectief te bewegen. Sowieso: elk kwartiertje sport is al beter dan blijven zitten! Wees dus lief voor jezelf maar geloof niet in je eigen sprookjes als dat betekent dat je vaker afhaakt dan daadwerkelijk sport 😉

If we don’t take time for our wellness, life will force us to make time for our illness.